έξαφνα — και άξαφνα (Μ ἔξαφνα) [εξαίφνης] ξαφνικά, απροσδόκητα («ύπνος έξαφνα σέ πήρε») νεοελλ. 1. ας υποτεθεί ότι («έξαφνα αρρωσταίνεις τί θα κάνεις;») 2. λογουχάρη («πολλοί άνθρωποι δεν τρώνε κρέας εγώ έξαφνα») … Dictionary of Greek
-ικός — (ΑΜ ικός) κατάλ. που προήλθε από τον συνδυασμό τού ΙΕ επιθήματος kο με θέματα σε i . Στην Ελληνική ο συνδυασμός αυτός παραμένει ευδιάκριτος σε επίθ. όπως φυσι κό ς (< φύσι ς), μαντι κό ς (< μάντι ς). Το ΙΕ επίθημα * kο υπήρξε παραγωγικότατο … Dictionary of Greek
Α α — (άλφα) το πρώτο γράμμα τού ελληνικού αλφαβήτου. Το α ως πρόθεμα 1. στερητικό δηλώνει έλλειψη, στέρηση και γενικά το αντίθετο από ό,τι δηλώνει το β συνθετικό. Εμφανίζεται με τις εξής μορφές: α / ἀ αρχ. νεοελλ. προ συμφώνου, π.χ. ά γνωστος, ά κακος … Dictionary of Greek
άξαφνα — κ. άξαφνου επίρρ. βλ. έξαφνα κ. εξάφνου. [ΕΤΥΜΟΛ. < (αρχ. επίρρ.) εξαίφνης το αρκτικό α με αφομοίωση, ενώ το ληκτικό α και ου αναλογικά προς τα επιρρ. σε α και ου] … Dictionary of Greek
έξαφνος — η, ο και άξαφνος [έξαφνα] αιφνίδιος, απρόοπτος … Dictionary of Greek
αίφνης — επίρρ. (Α αἴφνης) ξαφνικά, έξαφνα, αιφνιδίως νεοελλ. απροσδόκητα, ανέλπιστα. [ΕΤΥΜΟΛ. Το επίρρ., που απαντά παλαιότερα και συνηθέστερα με τη μορφή τού συνθ. εξ αίφνης, τόσο μορφολογικά όσο και από πλευράς σημασίας, φαίνεται να συνδέεται προς τα… … Dictionary of Greek
αναπηδώ — ( άω) (Α ἀναπηδῶ και ποιητ. ἀμπηδῶ) 1. πηδώ προς τα επάνω 2. τινάζομαι προς τα επάνω από έκπληξη ή φόβο, ανασκιρτώ, πετιέμαι 3. (για υγρά) αναβλύζω, εξακοντίζομαι μσν. (για φήμη) ακούγομαι έξαφνα αρχ. πηδώ προς τα πίσω. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα * + πηδῶ … Dictionary of Greek
εξαφνίζω — και ξαφνίζω και ξαφνιάζω [έξαφνα] αιφνιδιάζω … Dictionary of Greek
εξαφνικός — ή, ό [έξαφνα] ξαφνικός, απροσδόκητος … Dictionary of Greek
μεταφωνία — η γλωσσ. ποιοτική μεταβολή φωνήεντος υπό την επίδραση τού φωνήεντος γειτονικής συλλαβής, λ.χ. έξαφνα > άξαφνα. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. metaphonie < meta (βλ. μετ[α] ) + phonie (< φωνή)] … Dictionary of Greek